სცენარისტი, რეჟისორი და პროდიუსერი, დაიბადა თბილისში. დაამთავრა პოტსდამ-ბაბელსბერგის კინოაკადემია. გადაიღო ორი სრულმეტრაჟიანი ფილმი: გრძელი ნათელი დღეები და ჩემი ბედნიერი ოჯახი.  პირველი ფილმი 2013 წელს ნაჩვენები იყო ბერლინის საერთაშორისო კინოფესტივალზე, სადაც ფილმს გადაეცა კინოთეატრების საერთაშორისო გაერთიანების ჯილდო. შემდეგ კი, 2013-14 წლებში ნაჩვენები იყო 100-ზე მეტ კინოფესტივალზე და დაიმსახურა 30-მდე ჯილდო. ფილმი გამოვიდა 15-მდე ქვეყნის კინოთეატრებში. 

მეორე ფილმის პრემიერა 2017 წელს შედგა სანდენსისა და  ბერლინის საერთაშორისო კინოფესტივალებზე. ფილმის გლობალური დისტრიბუციის უფლება შეიძინა ნეტფლიქსმა, საერთაშორისო მედიაში კი ის არაერთხელ დასახელდა წლის საუკეთესო ფილმად. ფილმს მიიღებული აქვს არაერთი საფესტივალო ჯილდო და გამოვიდა საქართველოს, გერმანიისა და საფრანგეთის კინოთეატრებში. 

2015 წელს გამოიცა ნანა ექვთიმიშვილის პირველი რომანი მსხლების მინდორი. წიგნი გამოცემულია რამდენიმე ქვეყანაში, მათ შორის ინგლისურ, გერმანულ და ჰოლანდიურ ენებზე.

ბოლო 25 წლის განმავლობაში, გუნტის ტრეკტერისის პროდიუსერობითა და თანაპროდიუსერობით შეიქმნა ოცამდე მხატვრული და ორმოცზე მეტი დოკუმენტური ფილმი. ბოლო წლების რჩეულ ნამუშევრებს შორისაა ვიესტურ კაირიშის ადგილობრივი კინოჰიტი ქალაქი მდინარეზე, ილზე ბურკოვსკა-იაკობსენის ანიმაციური დოკუმენტური ფილმი ჩემი რჩეული ომი, რომელიც წლის დასაწყისში ენესის საერთაშორისო ანიმაციური ფილმების ფესტივალის ჯილდოს მფლობელი გახდა, ისევე, როგორც დოკუმენტური ნამუშევრები - დევის სიმანისის D ანუ დივიზია, ვიტალი მანსკის ახლო ნათესავები, და ჰერც ფრანკისა და მარია კრავჩენკოს შიშს მიღმა. ამ ფილმების უმეტესობა რამდენიმე ქვეყნის კოპროდუქციაა და საერთაშორისო დისტრიბუციაშია.

ჰიუგო როსაკი კარლოვი ვარის საერთაშორისო კინოფესტივალის ინდუსტრიული სექციის ხელმძღვანელია. ფესტივალის აღმოსავლეთის პლატფორმის მიზანია ცენტრალურ და აღმოსავლეთ ევროპასა და ახლო აღმოსავლეთში, განვითარებისა და წარმოების სხვადასხვა ეტაპზე მყოფი კინოპროექტების კურირება და პოპულარიზაცია. კინოინდუსტრიის საერთაშორისო ექსპერტები ყოველწლიურად ორმოცზე მეტ პროექტს ეცნობიან ამ რეგიონებიდან. 

ჰიუგო ასევე თანამშრომლობს მიდპოინტ ინსტიტუტის Feature Launch-ის პროგრამასა და First Cut Lab-ის სამონტაჟო პროგრამასთან. ჰიუგოს ასევე აქვს ისეთ სფეროებში მუშაობის გამოცდილება, როგორიცაა ინოვაციის დიზაინი, კულტურათშორისი მენეჯმენტი, ტრენინგი და განვითარება, თუმცა თავს ყველაზე ბედნიერად საავტორო კინოს სფეროში გრძნობს. 

ლიეტუველი კინოპროდიუსერი, რომელმაც 2008 წელს დაარსა საპროდიუსერო კომპანია M-Fims. ის ოთხი მხატვრული და ცხრა, როგორც მხატვრული, ისე დოკუმენტური და ანიმაციური, მოკლემეტრაჟიანი ფილმის მთავარი პროდიუსერია. მისი ბოლო ნამუშევრის - კაროლის კაუპინის ნოვა ლიეტუვას  პრემიერა კარლოვი ვარის საერთაშორისო კინოფესტივალზე, East of the West პროგრამის ფარგლებში შედგა 2019 წელს. შედარებით ადრეული ნამუშევრის -  მარია ქავთარაძის ზაფხულს გადარჩენილების პრემიერა ტორონტოს საერთაშორისო კინოფესტივალზე, Discovery პროგრამის ფარგლებში შედგა 2018 წელს, ანდრიუს ბლაზევიჩიუსის წმინდანის პრემიერა კი ბუსანის და ვარშავის საერთაშორისო კინოფესტივალებზე, საკონკურსო პროგრამის ფარგლებში შედგა 2016 წელს. გარდა ამისა, ეს უკანასკნელი ლიეტუვას კინოაკადემიის ჯილდოს მფლობელი გახდა ექვს კატეგორიაში, მათ შორის საუკეთესო ფილმის, საუკეთესო სცენარისა და საუკეთესო რეჟისორის კატეგორიებში. ამჟამად მარია ანდრიუს ბლაზევიჩიუსის მეორე მხატვრულ ფილმზე - მორბენალზე  მუშაობს, რომლის პრემიერაც 2021 წელს შედგება. 

2016 წლიდან მარია თანაპროდიუსერია ისეთი ფილმებისა, როგორიცაა ესპანეთი-ლიეტუვას კოპროდუქცია - ხუან გიმენეზის სამი და ხასიო ბანოს ტროტე, და იოსებ ბლიაძის გერმანია-საქართველო-ლიეტუვას კოპროდუქცია - ოთარის სიკვდილი. მარია ლიეტუვის დამოუკიდებელი პროდიუსერების ასოციაციის ბორდის, ევროპული კინოაკადემიისა და კინოინდუსტრიის წარმომადგენელ ქალთა ევროპული ქსელის წევრია. 

ესტონელი პროდიუსერი და ხმის დიზაინერია, რომელმაც 1995 წელს კოლეგეთან ერთად დააარსა საპროდიუსერო კომპანია Allfilm. მის ნამუშევრებს შორისაა ზაზა ურუშაძის მანდარინები, ესტონეთი-საქართველოს კოპროდუქცია, რომელიც 2015 წელს ნომინირებული იყო ოსკარისა და ოქროს გლობუსის ჯილდოებზე, და მიღებული აქვს არაერთი საერთაშორისო კინოფესტივალის ჯილდო სხვადასხვა კატეგორიაში. 2016 წლის ოსკარის დაჯილდოების მოკლე სიაში მოხვდა და ოქროს გლობუსის ჯილდოზე იყო წარდგენილი მისი კიდევ ერთი ნამუშევარი, კლაუს ჰაროს მოფარიკავე, ფინეთი-გერმანია-ესტონეთის კოპროდუქცია. ივოს ბოლო ნამუშევარი, ტანელ ტრუმის მხატვრული ფილმი სიმართლე და სამართალი, რეკორდული შემოსავლებით ადგილობრივ კინოჰიტად იქცა, Satellite Award-ის მფლობელი გახდა და ოსკარის დაჯილდოების მოკლე სიაშიც მოხვდა 2019 წელს. 

მხატვრული ფილმების გარდა, ივო დოკუმენტურ ფილმებზეც მუშაობს. მისი ბოლო დოკუმენტური ნამუშევარის, მარკო რაატის დაკრძალვის დღიურების პრემიერა DOK.fest Munich-ზე შედგა 2019 წელს და რამდენიმე ადგილობრივი თუ საერთაშორისო ჯილდოს მფლობელი გახდა. მიუხედავად იმისა, რომ ის ახლა ძირითადად პროდიუსერობით არის დაკავებული, გასულ წლებში ივოს 50-ზე მეტი მხატვრული თუ დოკუმენტური ფილმის ხმის დიზაინზე უმუშავია.